Η μουσική, ως πανανθρώπινη μορφή έκφρασης, διακρίνεται σε μια πληθώρα ειδών, καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά και την ιστορική του εξέλιξη. Στην ελληνική γλώσσα, η ορολογία για τα μουσικά είδη είναι πλούσια και συχνά δανείζεται από άλλες γλώσσες, αντανακλώντας την πολυπολιτισμικότητα της μουσικής. Η μελέτη των μουσικών ειδών δεν είναι απλώς μια κατηγοριοποίηση ήχων, αλλά μια εξερεύνηση της ιστορίας, της κοινωνίας και της ανθρώπινης ψυχολογίας.
Από την αρχαία Ελλάδα, με την τραγωδία και την ωδή, μέχρι τη βυζαντινή μουσική και τα δημοτικά τραγούδια, η ελληνική μουσική παράδοση έχει διαμορφώσει μια μοναδική ταυτότητα. Η λαϊκή μουσική, με τις διάφορες παραλλαγές της ανά περιοχή, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κουλτούρας. Στη σύγχρονη εποχή, η ελληνική μουσική έχει επηρεαστεί από διεθνή ρεύματα, δημιουργώντας νέα υβριδικά είδη.
Η κατανόηση των μουσικών ειδών απαιτεί γνώση των μουσικών οργάνων, των ρυθμών, των μελωδιών και των αρμονιών. Η μουσική ανάλυση, ως επιστημονική προσέγγιση, βοηθά στην αποκάλυψη των δομικών στοιχείων κάθε είδους. Η μουσική, πέρα από την αισθητική της αξία, έχει κοινωνική και πολιτιστική σημασία, καθώς εκφράζει τις αξίες, τις πεποιθήσεις και τα συναισθήματα μιας κοινωνίας.