Οι ωκεανοί και οι θάλασσες καλύπτουν πάνω από το 70% της επιφάνειας της Γης, αποτελώντας ένα τεράστιο και άγνωστο κομμάτι του πλανήτη μας. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, η θάλασσα ήταν η κατοικία του Ποσειδώνα, του θεού της θάλασσας, και έπαιζε κεντρικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων, λόγω της ναυτικής τους παράδοσης.
Η ελληνική γλώσσα διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο για να περιγράψει τις διάφορες πτυχές της θάλασσας, από τα κύματα και τα ρεύματα μέχρι τα θαλάσσια πλάσματα και τα λιμάνια. Η διάκριση μεταξύ ωκεανού και θάλασσας είναι σημαντική: οι ωκεανοί είναι μεγαλύτεροι και βαθύτεροι, ενώ οι θάλασσες είναι συνήθως πιο μικρές και περιβάλλονται από ξηρά.
Η μελέτη των ωκεανών και των θαλασσών, γνωστή ως ωκεανογραφία, είναι μια διεπιστημονική επιστήμη που συνδυάζει τη βιολογία, τη χημεία, τη γεωλογία και τη φυσική. Η κατανόηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων, όπως η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή.