Η τριγωνομετρία, ένας κλάδος των μαθηματικών, ασχολείται με τις σχέσεις μεταξύ των γωνιών και των πλευρών των τριγώνων. Αν και η προέλευσή της μπορεί να εντοπιστεί στην αρχαία Αίγυπτο και τη Βαβυλώνα, η τριγωνομετρία αναπτύχθηκε σημαντικά από τους Έλληνες μαθηματικούς, όπως ο Hipparchus και ο Ptolemy.
Η τριγωνομετρία δεν είναι απλώς μια θεωρητική κατασκευή. Έχει πρακτικές εφαρμογές σε πολλούς τομείς, όπως η γεωδαισία, η ναυτιλία, η αστρονομία, η φυσική και η μηχανική. Η ακριβής μέτρηση αποστάσεων και γωνιών είναι απαραίτητη για την κατασκευή χαρτών, την πλοήγηση πλοίων και τον υπολογισμό τροχιών.
Οι τριγωνομετρικές συναρτήσεις, όπως το ημίτονο, το συνημίτονο και η εφαπτομένη, αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της τριγωνομετρίας. Αυτές οι συναρτήσεις ορίζονται ως οι λόγοι των πλευρών ενός ορθογωνίου τριγώνου και χρησιμοποιούνται για την επίλυση προβλημάτων που αφορούν γωνίες και πλευρές. Η κατανόηση των τριγωνομετρικών συναρτήσεων είναι απαραίτητη για την περαιτέρω μελέτη των μαθηματικών και των επιστημών.
Η τριγωνομετρία δεν περιορίζεται μόνο στα ορθογώνια τρίγωνα. Οι τριγωνομετρικοί νόμοι, όπως ο νόμος των ημιτόνων και ο νόμος των συνημιτόνων, επιτρέπουν την επίλυση προβλημάτων που αφορούν οποιοδήποτε τρίγωνο, ανεξάρτητα από το αν είναι ορθογώνιο ή όχι. Αυτοί οι νόμοι παρέχουν ένα ισχυρό εργαλείο για την ανάλυση και την επίλυση γεωμετρικών προβλημάτων.
Η τριγωνομετρία έχει εξελιχθεί σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Η εισαγωγή των μιγαδικών αριθμών και η ανάπτυξη της ανάλυσης Fourier έχουν επεκτείνει τις εφαρμογές της τριγωνομετρίας σε νέους τομείς, όπως η επεξεργασία σήματος και η θεωρία κυμάτων.