Η έννοια της εκτεταμένης οικογένειας έχει βαθιές ρίζες σε πολλές κουλτούρες, ιδιαίτερα στη Μεσόγειο και την Ανατολική Ευρώπη. Σε αντίθεση με την πυρηνική οικογένεια (γονείς και παιδιά), η εκτεταμένη οικογένεια περιλαμβάνει και άλλα μέλη, όπως παππούδες, γιαγιάδες, θείους, θείες, ξαδέλφους και συγγενείς. Η συμβίωση ή η στενή σχέση με αυτά τα μέλη είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της εκτεταμένης οικογένειας.
Ιστορικά, η εκτεταμένη οικογένεια αποτελούσε τη βασική μονάδα κοινωνικής οργάνωσης και οικονομικής επιβίωσης. Παρείχε υποστήριξη, ασφάλεια και αλληλεγγύη στα μέλη της. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών και στη μεταβίβαση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στις σύγχρονες κοινωνίες, η εκτεταμένη οικογένεια έχει υποστεί αλλαγές λόγω της αστικοποίησης, της μετανάστευσης και της ατομικοποίησης. Ωστόσο, εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές οικογένειες, παρέχοντας συναισθηματική, οικονομική και πρακτική υποστήριξη. Η στενή σχέση με την οικογένεια μπορεί να συμβάλει στην ψυχική υγεία και την ευημερία των μελών της.
Η δομή και η λειτουργία της εκτεταμένης οικογένειας ποικίλλουν ανάλογα με την κουλτούρα και τις κοινωνικές συνθήκες. Σε ορισμένες κουλτούρες, η εκτεταμένη οικογένεια ζει κάτω από την ίδια στέγη, ενώ σε άλλες τα μέλη της ζουν σε διαφορετικές κατοικίες, αλλά διατηρούν στενή επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Η σημασία της οικογενειακής συνοχής και της αλληλεγγύης παραμένει κεντρική σε όλες τις μορφές εκτεταμένης οικογένειας.