Η κριτική κινηματογράφου αποτελεί μια ιδιαίτερη μορφή γραπτού λόγου, που συνδυάζει την αισθητική ανάλυση με την προσωπική ερμηνεία. Στην Ελλάδα, η κριτική κινηματογράφου έχει μια μακρά παράδοση, με σημαντικούς κριτικούς να έχουν διαμορφώσει το γούστο του κοινού και να έχουν συμβάλει στην ανάδειξη σημαντικών ταινιών.
Η γλώσσα της κριτικής κινηματογράφου είναι συχνά πλούσια σε μεταφορές και συμβολισμούς. Οι κριτικοί χρησιμοποιούν μια ποικιλία τεχνικών για να περιγράψουν την ατμόσφαιρα, την πλοκή, τους χαρακτήρες και την σκηνοθεσία μιας ταινίας. Η χρήση της ορολογίας είναι σημαντική, καθώς οι κριτικοί πρέπει να είναι σε θέση να αναλύσουν τις τεχνικές πτυχές μιας ταινίας.
Η κριτική κινηματογράφου δεν είναι απλώς μια περιγραφή μιας ταινίας, αλλά και μια αξιολόγηση της καλλιτεχνικής της αξίας. Οι κριτικοί εξετάζουν την ταινία σε σχέση με το ιστορικό και πολιτιστικό της πλαίσιο, καθώς και με τις τάσεις του κινηματογράφου. Η κριτική μπορεί να είναι θετική, αρνητική ή ουδέτερη, ανάλογα με την άποψη του κριτικού.
Στην Ελλάδα, η κριτική κινηματογράφου δημοσιεύεται σε εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες και τηλεοπτικές εκπομπές. Η κριτική κινηματογράφου έχει σημαντική επιρροή στην επιλογή των ταινιών που προβάλλονται στους κινηματογράφους και στην τηλεόραση.
Η κριτική κινηματογράφου εξελίσσεται συνεχώς, καθώς οι κινηματογραφικές τεχνικές και οι αισθητικές τάσεις αλλάζουν. Οι κριτικοί πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τις τελευταίες εξελίξεις στον κινηματογράφο και να είναι σε θέση να προσαρμόσουν την κριτική τους στις νέες προκλήσεις.